De ontwikkeling op sociaal gebied begint bij een baby in het eerste levensjaar met de differentiatie van het "ik" en "de ander".
Een baby beseft als zeer snel, wanneer hij/zij hulpeloos op de wereld komt dat er onmiddelijk pogingen moeten worden gedaan om eten te krijgen, geholpen en beschermd te worden.
De baby heeft daartoe twee primaire hulpmiddelen: huilen en grijpreflex.
Wanneer baby huilt weet zijn omgeving dat er wat mis is en iets nodig heeft. Wanneer baby dreigt te vallen kan hij/zij met de van nature uit aanwezige grijpreflex (herinnert u zich nog hoe de kinderarts dit nakijkt dadelijk na de geboorte?) iets beet grijpen.
Deze twee basic manieren om aan de omgeving wat duidelijk te maken zal door kinderen met een autistische stoornis véééél langer worden gebruikt. Vandaar dat deze kinderen ook veel meer iemand met de hand vastgrijpen om wat duidelijk te maken, eerder dan dit te proberen met woorden te doen.
