Mensen met autisme hebben het moeilijk niet alleen met "woordtaal" maar ook met alle andere "bijkomende talen" die wij in onze interactie met elkaar gebruiken.
Woordtaal is moeilijk voor mensen met autisme omdat zij alles zeer vaak zeer letterlijk nemen. Zij hebben ook meer tijd nodig opdat hun hersenen de woorden zouden kunnen verwerken. Dit noemt men "puzzeltijd". Hun hersenen "puzzelen" de verschillende data bij elkaar. (Die extra 10 seconden lijken ons een eeuwigheid te duren - geduld is een mooie deugd!)
Gebarentaal is niet aan mensen met autisme besteed. Zij begrijpen niet waarom wij met onze armen staan te wieken of met onze handen heen en weer zwaaien tijdens een gesprek.
Nog minder begrijpen zij lichaamstaal. Waarom wij onze schouders ophalen, onze armen ferm over elkaar slaan voor onze borst, op onze benen staan te wiebelen of deze over elkaar slaan blijft voor hen een raadsel.
Gezichtstaal is voor hen totaal onleesbaar.
Deze gezichtsuitdrukkingen moeten zij "leren" ontcijferen en zijn voor hen slechts een hoop "grimassen" en "gezichtentrekkerij" totdat zij deze taal hebben gememoriseerd, meestal aan de hand van foto's en tekeningen met bijhorende uitleg. Jawel, onze auti's zijn excellente beelddenkers!
Ogentaal is ook nog zo een ingewikkelde taal voor mensen met autisme. Verliefde blikken, boze blikken, trieste ogen, schitterende, twinkelde sterretjes ... ook deze taal moet worden geoefend en gememoriseerd.
dinsdag 3 november 2020
donderdag 8 oktober 2020
Onzichtbaar Autisme
Autisme heeft vele gezichten. Ieder persoon met autisme is uniek. Er bestaat niet zoiets als standaard autistisch gedrag. Het is verschillend van intensiteit en heel verscheiden bij elkeen die autisme heeft. Er zijn heel wat varianten.
Autisme is onzichtbaar. Dit maakt het zeer moeilijk op eerste zicht om te weten of de persoon waarmee men praat autisme heeft.
Mensen met autisme hebben moeite met communicatie, sociale relaties en verbeelding. Dit is het gevolg van een andere manier van informatieverwerking in hun hersenen.
Autisme is onzichtbaar. Dit maakt het zeer moeilijk op eerste zicht om te weten of de persoon waarmee men praat autisme heeft.
Mensen met autisme hebben moeite met communicatie, sociale relaties en verbeelding. Dit is het gevolg van een andere manier van informatieverwerking in hun hersenen.
Deze informatieverwerking heeft ook meer tijd nodig, ongeveer 10 seconden. Voor de gesprekspartner komt dit over als een eeuwigheid en zal dan al snel gezien worden als 'hij/zij luistert weer niet...'
Autisme heeft hierdoor een impact gedurende het ganse leven van iemand met autisme. Het vertaalt zich zowel in zwakke als sterke kanten en beslaat alle levensdomeinen.
Aan ons om hun denkwijze proberen te begrijpen, aan hen om onze denkwijze te proberen te begrijpen. We ontmoeten elkaar zeer zeker ergens op deze avontuurlijke weg!
Autisme heeft hierdoor een impact gedurende het ganse leven van iemand met autisme. Het vertaalt zich zowel in zwakke als sterke kanten en beslaat alle levensdomeinen.
Aan ons om hun denkwijze proberen te begrijpen, aan hen om onze denkwijze te proberen te begrijpen. We ontmoeten elkaar zeer zeker ergens op deze avontuurlijke weg!
zondag 20 september 2020
Mens of Voorwerp, allemaal hetzelfde?
Wanneer men aan kinderen of volwassenen met een autisme spectrum stoornis een opdracht geeft vergt dit al hun aandacht en volle concentratie. Om beter op de opdracht te kunnen focussen stellen mensen met autisme het onderwerp van de opdracht volledig centraal in hun aandacht. Hierdoor zijn zij meer bezig met het onderwerp van hun opdracht dan met de mensen die rondom hen zijn. Het centraal stellen doen zij om andere invloeden uit te sluiten en betere focus te krijgen.
Door zo te handelen ervaren de mensen in hun omgeving dit zeer dikwijls als onverschilligheid ten opzichte van hun persoon, meer nog voelen zich respectloos behandeld. De omgevingsmensen van iemand met een autisme spectrum stoornis doen er best aan om zich zo snel als mogelijk te informeren over hoe iemand met autisme de wereld en de sociale interactie ervaart en welke de sociale beperkingen zijn in de communicatie.
Die zekere "gevoelloosheid" van de mens met autisme is nochtans zeer noodzakelijk, zoniet onmisbaar om aan het leven het hoofd te kunnen bieden, zijn gedachten te kunnen ordenen en zich vooral te kunnen concentreren op de taak waar hij/zij mee bezig is. En ja, het multi-tasken is echt een mythe. Ondertussen is al meer dan voldoende bewezen dat multi-tasken helemaal niet kan, ook niet voor mensen zonder autisme.
Door zo te handelen ervaren de mensen in hun omgeving dit zeer dikwijls als onverschilligheid ten opzichte van hun persoon, meer nog voelen zich respectloos behandeld. De omgevingsmensen van iemand met een autisme spectrum stoornis doen er best aan om zich zo snel als mogelijk te informeren over hoe iemand met autisme de wereld en de sociale interactie ervaart en welke de sociale beperkingen zijn in de communicatie.
Die zekere "gevoelloosheid" van de mens met autisme is nochtans zeer noodzakelijk, zoniet onmisbaar om aan het leven het hoofd te kunnen bieden, zijn gedachten te kunnen ordenen en zich vooral te kunnen concentreren op de taak waar hij/zij mee bezig is. En ja, het multi-tasken is echt een mythe. Ondertussen is al meer dan voldoende bewezen dat multi-tasken helemaal niet kan, ook niet voor mensen zonder autisme.
zondag 16 augustus 2020
Ego-ontwikkeling bij kinderen met een Autisme Spectrum Stoornis
De ego-ontwikkeling bij kinderen met een autisme spectrum stoornis is beperkt.
Vanuit hun aanleg is er een gebrekkige ik-anderdifferentiatie omdat kinderen met een autisme stoornis langer dan het gemiddelde kind verblijven in de beginstadia van presociaal en impulsief gedrag.
Dat wat door omgevingsmensen van het kind met een autisme stoornis leuk wordt gevonden op kleuterleeftijd werkt storend wanneer hetzelfde gedrag vertoont wordt door een tiener. Mensen met autisme zien ook niet in welke impact hun eigen gedrag heeft op hun omgevingsmensen.
Door deze aanleg van mensen met een autisme spectrum stoornis kan de ik-anderdifferentiatie in het gedrang komen en vandaar ook het empathisch vermogen, het vermogen om zich in te leven in de ander.
Het kind lijkt wel onafhankelijk te functioneren, is ondernemend en zelfs dikwijls té, meer nog, soms lijken mensen met een autisme stoornis zelfs te functioneren alsof ze totaal los staan van hun omgeving. Ze zijn sterk egocentrisch, stellen zichzelf centraal in hun denkwereld en lijken door hun gebrekkige ik-anderdifferentiatie vaak niet door te hebben wat er rondom hen gebeurt.
Het is pas op het moment dat deze mensen met autisme gestoord of gefrustreerd worden door het gedrag van de anderen in hun omgeving dat hij/zij zich bewust worden van de aanwezigheid van de anderen. Op dat moment van frustratie claimen zij de ander.
(referentie: Een vreemde wereld Martine F. Delfos, pag. 157
Vanuit hun aanleg is er een gebrekkige ik-anderdifferentiatie omdat kinderen met een autisme stoornis langer dan het gemiddelde kind verblijven in de beginstadia van presociaal en impulsief gedrag.
Dat wat door omgevingsmensen van het kind met een autisme stoornis leuk wordt gevonden op kleuterleeftijd werkt storend wanneer hetzelfde gedrag vertoont wordt door een tiener. Mensen met autisme zien ook niet in welke impact hun eigen gedrag heeft op hun omgevingsmensen.
Door deze aanleg van mensen met een autisme spectrum stoornis kan de ik-anderdifferentiatie in het gedrang komen en vandaar ook het empathisch vermogen, het vermogen om zich in te leven in de ander.
Het kind lijkt wel onafhankelijk te functioneren, is ondernemend en zelfs dikwijls té, meer nog, soms lijken mensen met een autisme stoornis zelfs te functioneren alsof ze totaal los staan van hun omgeving. Ze zijn sterk egocentrisch, stellen zichzelf centraal in hun denkwereld en lijken door hun gebrekkige ik-anderdifferentiatie vaak niet door te hebben wat er rondom hen gebeurt.
Het is pas op het moment dat deze mensen met autisme gestoord of gefrustreerd worden door het gedrag van de anderen in hun omgeving dat hij/zij zich bewust worden van de aanwezigheid van de anderen. Op dat moment van frustratie claimen zij de ander.
(referentie: Een vreemde wereld Martine F. Delfos, pag. 157
maandag 27 juli 2020
Communicatie Tips
Mensen met autisme hebben het moeilijk om te communiceren. Korte, directe en duidelijk zinnen maken het hen heel wat makkelijker. Geef duidelijke opdrachten (lees bevelen) in plaats van hen instructies in vraagvorm te geven (vb: wil jij dat boek nemen - neem dat boek). Herhaal als het nodig is.
Positieve boodschappen worden beter en sneller verwerkt dan negatieve taal. Denk eraan om steeds voldoende tijd te geven om vragen en informatie te verwerken.
Tijdsaanduidingen geef je zeer concreet: over 5 min., 2 weken, 1 maand; niet straks, later, binnenkort ...
Ondersteun je boodschap zoveel mogelijk met afbeeldingen: foto's, tekeningen, film, video, ... Mensen met autisme kunnen vlotter beelddenken dan abstract woorddenken.
Mensen met autisme hebben het heel moeilijk met non-verbale signalen (gebaren, gelaatsuitdrukkingen, ...) en kunnen deze vaak niet goed in het communicatieproces plaatsen. Neem dit niet begrijpen zeker niet persoonlijk!
Vermijd drukke plaatsen en manifestaties. Mensen met autisme kunnen zich veel beter concentreren in een rustige en prikkelarme omgeving. Focussen kan dan veel beter en geeft goeie resultaten.
Positieve boodschappen worden beter en sneller verwerkt dan negatieve taal. Denk eraan om steeds voldoende tijd te geven om vragen en informatie te verwerken.
Tijdsaanduidingen geef je zeer concreet: over 5 min., 2 weken, 1 maand; niet straks, later, binnenkort ...
Ondersteun je boodschap zoveel mogelijk met afbeeldingen: foto's, tekeningen, film, video, ... Mensen met autisme kunnen vlotter beelddenken dan abstract woorddenken.
Mensen met autisme hebben het heel moeilijk met non-verbale signalen (gebaren, gelaatsuitdrukkingen, ...) en kunnen deze vaak niet goed in het communicatieproces plaatsen. Neem dit niet begrijpen zeker niet persoonlijk!
Vermijd drukke plaatsen en manifestaties. Mensen met autisme kunnen zich veel beter concentreren in een rustige en prikkelarme omgeving. Focussen kan dan veel beter en geeft goeie resultaten.
vrijdag 29 mei 2020
Hechting bij kinderen met autisme
Hechtingsdrang hebben wij als mens allemaal, hoewel ... Ook op dit vlak hebben mensen met autisme het moeilijk. Als ouder van een kind met autisme voel je je zeer dikwijls afgewezen of schuldig omdat je voelt dat je geen goed contact met je kind kunt krijgen (alleszins volgens onze neurotypical-waarneming). Ouders van kinderen met autisme hebben het vaak wel best moeilijk om zich aan hun kind te hechten.
Niet alleen voelen zij zich afgewezen en schuldig, vaak kunnen zij ook niet het bizar gedrag vertonen dat niet bij de kalenderleeftijd van hun kind past en toch verwacht wordt door het kind met austisme. Kinderen met autisme stoeien vaak graag, praten zingend of maken kirgeluidjes, kortom, bij babygedrag op de leeftijd van 10 jaar kunnen wij als ouder nog nauwelijks aansluiting maken. Wanneer wij als ouder ons niet informeren over autisme en geen begrip hebben over wat dit betekent voor onze kinderen zullen wij al snel ons kind kinderachtig vinden, het gedrag afwijzen en koste wat kost dit gedrag proberen af te leren. Onbegonnen werk, zoveel is zeker.
Niet alleen voelen zij zich afgewezen en schuldig, vaak kunnen zij ook niet het bizar gedrag vertonen dat niet bij de kalenderleeftijd van hun kind past en toch verwacht wordt door het kind met austisme. Kinderen met autisme stoeien vaak graag, praten zingend of maken kirgeluidjes, kortom, bij babygedrag op de leeftijd van 10 jaar kunnen wij als ouder nog nauwelijks aansluiting maken. Wanneer wij als ouder ons niet informeren over autisme en geen begrip hebben over wat dit betekent voor onze kinderen zullen wij al snel ons kind kinderachtig vinden, het gedrag afwijzen en koste wat kost dit gedrag proberen af te leren. Onbegonnen werk, zoveel is zeker.
donderdag 23 april 2020
Huilen en grijpreflex bij baby's en kinderen met autisme
De ontwikkeling op sociaal gebied begint bij een baby in het eerste levensjaar met de differentiatie van het "ik" en "de ander".
Een baby beseft als zeer snel, wanneer hij/zij hulpeloos op de wereld komt dat er onmiddelijk pogingen moeten worden gedaan om eten te krijgen, geholpen en beschermd te worden.
De baby heeft daartoe twee primaire hulpmiddelen: huilen en grijpreflex.
Wanneer baby huilt weet zijn omgeving dat er wat mis is en iets nodig heeft. Wanneer baby dreigt te vallen kan hij/zij met de van nature uit aanwezige grijpreflex (herinnert u zich nog hoe de kinderarts dit nakijkt dadelijk na de geboorte?) iets beet grijpen.
Deze twee basic manieren om aan de omgeving wat duidelijk te maken zal door kinderen met een autistische stoornis véééél langer worden gebruikt. Vandaar dat deze kinderen ook veel meer iemand met de hand vastgrijpen om wat duidelijk te maken, eerder dan dit te proberen met woorden te doen.
Een baby beseft als zeer snel, wanneer hij/zij hulpeloos op de wereld komt dat er onmiddelijk pogingen moeten worden gedaan om eten te krijgen, geholpen en beschermd te worden.
De baby heeft daartoe twee primaire hulpmiddelen: huilen en grijpreflex.
Wanneer baby huilt weet zijn omgeving dat er wat mis is en iets nodig heeft. Wanneer baby dreigt te vallen kan hij/zij met de van nature uit aanwezige grijpreflex (herinnert u zich nog hoe de kinderarts dit nakijkt dadelijk na de geboorte?) iets beet grijpen.
Deze twee basic manieren om aan de omgeving wat duidelijk te maken zal door kinderen met een autistische stoornis véééél langer worden gebruikt. Vandaar dat deze kinderen ook veel meer iemand met de hand vastgrijpen om wat duidelijk te maken, eerder dan dit te proberen met woorden te doen.
dinsdag 14 januari 2020
Het Parcours van een Glimlach
Een baby beseft al zeer snel dat het bevredigen van zijn behoeften van andere mensen afhangt. Baby wil deze mensen rondom zich houden en doet dit door het gedrag van deze andere mensen te kopiëren. Baby doet dit door eerst te glimlachen, later door de armpjes te strekken om vastgepakt te worden en nog later door beginnen te brabbelen en woordjes proberen te vertellen.
De glimlach kent verschillende stadia voordat het een spontane glimlach wordt. Baby kopieërt de voor hem/haar nog onbegrijpbare grimas van papa of mama, daarna kopieërt baby de glimlach, later gaat dit over in een denkende glimlach, wordt het een gerichte glimlach (met het doel papa of mama te behagen zodat baby zijn zin krijgt), om nog later een spontane glimlach te worden.
Door dit proces beseft baby dat er een wederzijdse relatie bestaat tussen ik baby en zij de ander.
Dit besef van wederzijdsheid in het communicatieproces is belemmerd bij kinderen met een autisme spectrum stoornis. Als baby lijkt voor hen de behoeftebevrediging los te staan van de behoeftenverzorgers. Het kind met autisme lijkt zich niet zo bewust te zijn van het effect dat zijn gedrag heeft op de ander en zal dan ook niet snel tot een spontane glimlach komen en niet zo snel reageren op zijn verzorgers. Wederzijdsheid in contact komt bij hen veel trager op gang. Het besef dat de ander (verzorger) een rol speelt in het vervullen van zijn eigen wensen ontwikkelt zich bij een kind met autisme traag en geeft aanleiding tot veel frustraties bij de ouders.
De glimlach kent verschillende stadia voordat het een spontane glimlach wordt. Baby kopieërt de voor hem/haar nog onbegrijpbare grimas van papa of mama, daarna kopieërt baby de glimlach, later gaat dit over in een denkende glimlach, wordt het een gerichte glimlach (met het doel papa of mama te behagen zodat baby zijn zin krijgt), om nog later een spontane glimlach te worden.
Door dit proces beseft baby dat er een wederzijdse relatie bestaat tussen ik baby en zij de ander.
Dit besef van wederzijdsheid in het communicatieproces is belemmerd bij kinderen met een autisme spectrum stoornis. Als baby lijkt voor hen de behoeftebevrediging los te staan van de behoeftenverzorgers. Het kind met autisme lijkt zich niet zo bewust te zijn van het effect dat zijn gedrag heeft op de ander en zal dan ook niet snel tot een spontane glimlach komen en niet zo snel reageren op zijn verzorgers. Wederzijdsheid in contact komt bij hen veel trager op gang. Het besef dat de ander (verzorger) een rol speelt in het vervullen van zijn eigen wensen ontwikkelt zich bij een kind met autisme traag en geeft aanleiding tot veel frustraties bij de ouders.
vrijdag 20 december 2019
Mensen met Autisme doen appèl op Zelfonderzoek
Mensen met autisme staan anders in de wereld dan wij. Zij hebben moeite om het verschil te vatten tussen een "gekozen" gedrag en een "onbeheerst" gedrag. Wat wil dat zeggen?
Mensen met autisme kopiëren het gedrag van andere mensen. Ook het minder goed aangebrachte gedrag van deze mensen. Alle gedragingen van mensen om hen heen wordt overgenomen en worden op hetzelfde niveau gesteld. Deze gedragingen worden dan door mensen met autisme als richtsnoer voor hun eigen gedragingen genomen.
Heel belangrijk is dan ook dat kinderen en ook volwassenen met een autisme spectrum stoornis uitleg krijgen over het gedrag van hun ouders en andere mensen om hen heen. Zij doen als het ware een appèl tot zelfonderzoek aan deze mensen. Uitleggen en verantwoorden van eigen gedragingen door papa en mama is zéér vermoeiend. Het appèl door onze mensen met autisme op dit zelfonderzoek ligt aan de grens van aantasting van de privacy.
Mensen met autisme kopiëren het gedrag van andere mensen. Ook het minder goed aangebrachte gedrag van deze mensen. Alle gedragingen van mensen om hen heen wordt overgenomen en worden op hetzelfde niveau gesteld. Deze gedragingen worden dan door mensen met autisme als richtsnoer voor hun eigen gedragingen genomen.
Heel belangrijk is dan ook dat kinderen en ook volwassenen met een autisme spectrum stoornis uitleg krijgen over het gedrag van hun ouders en andere mensen om hen heen. Zij doen als het ware een appèl tot zelfonderzoek aan deze mensen. Uitleggen en verantwoorden van eigen gedragingen door papa en mama is zéér vermoeiend. Het appèl door onze mensen met autisme op dit zelfonderzoek ligt aan de grens van aantasting van de privacy.
maandag 19 augustus 2019
Diagnose: een Oplossing?
Vaak moeten ouders een lange zoektocht ondernemen om duidelijk te weten te komen wat er met hun zoon of dochter aan de hand is. Wanneer dan een diagnose is gesteld en ouders uiteindelijk weten dat het niet hun schuld is dat hun kind "zo" doet volgt er meestal een verwerkingsperiode en verdriet. Verdriet omdat hun kind een autistische stoornis heeft en omdat de diagnose zoals meestal "te laat" is gesteld. Opluchting echter ook omdat zij uiteindelijk nu aan een oplossing kunnen werken.
Kinderen met een autistische stoornis moeten gepaste begeleiding krijgen en leren om met hun sociale beperking om te gaan. De kern van hun probleem is de ik-anderdifferentiatie en hier bestaat geen medicatie voor. Autisme heeft een dermate uitgebreide impact en is in zulke mate verweven met alle mogelijke gedragingen van de mens dat het slikken van een "wonderpilletje" niet van toepassing is. Integendeel, inzicht in de toestand van het kind met autisme is de eerste bouwsteen waarop opvoeding en aangepaste hulp kan verankerd worden. Dit inzicht is niet alleen noodzakelijk voor de omgevingsmensen maar geldt evenzeer -in de mate van het mogelijke- voor de persoon met een autisme spectrum stoornis zelf.
Medicatie kan enkel gegeven worden in de rand van het kernprobleem (depressie, slaapproblemen, woede aanvallen, hyperactiviteit, teruggetrokken gedrag, enz).
Kinderen met een autistische stoornis moeten gepaste begeleiding krijgen en leren om met hun sociale beperking om te gaan. De kern van hun probleem is de ik-anderdifferentiatie en hier bestaat geen medicatie voor. Autisme heeft een dermate uitgebreide impact en is in zulke mate verweven met alle mogelijke gedragingen van de mens dat het slikken van een "wonderpilletje" niet van toepassing is. Integendeel, inzicht in de toestand van het kind met autisme is de eerste bouwsteen waarop opvoeding en aangepaste hulp kan verankerd worden. Dit inzicht is niet alleen noodzakelijk voor de omgevingsmensen maar geldt evenzeer -in de mate van het mogelijke- voor de persoon met een autisme spectrum stoornis zelf.
Medicatie kan enkel gegeven worden in de rand van het kernprobleem (depressie, slaapproblemen, woede aanvallen, hyperactiviteit, teruggetrokken gedrag, enz).
vrijdag 23 november 2012
Inzicht geven en Burn Out krijgen
Kinderen met autisme moeten zo snel als mogelijk en als doenbaar inzicht krijgen in hun verschillen in denkwijze. Het begrijpen van hun eigen beperkingen is een groot voordeel om verder aan de slag te kunnen. Op deze manier krijgen mensen met autisme meer inzicht in sociale situaties.
Ouders zijn de eerste verzorgers die deze noodzakelijke informatie aan hun kind met een autisme spectrum stoornis moeten geven. Dit kan een zeer vermoeiend proces zijn.
Wanneer ouders geen inzicht hebben met welke beperkingen hun kind geconfronteerd wordt begrijpen zij hun kind niet. Zij zullen als ouder niet of slechts met moeite hun eigen gedrag ter discussie stellen. Zij zullen het gedrag van hun kind interpreteren als opzettelijk tegen henzelf gericht in plaats van het gedrag te zien als sociaal beperkt gedrag waar hun kind zonder hun hulp niet veel kan aan verhelpen.
Wanneer ouders de bereidheid hebben om inzicht te verwerven in de sociale beperkingen van hun kind zullen zij hun kind daadkrachtig kunnen helpen om zich een weg in onze maatschappij te banen. Dit is echter geen gemakkelijke taak. Deze ouders zullen zich nooit "vrij" voelen in hun hersenen. Het lijkt alsof mensen met autisme de hersenen van hun verzorgers "binnendringen" omdat deze constant beroep op hen doen. Een fysische en psychische burnout kan dan ook het gevolg zijn.
Als ouder moet men niet alleen bereid zijn de sociale beperktheid van het kind te aanvaarden en er inzicht in te verwerven. Het is cruciaal dat ouders eveneens zichzelf op de eerste plaats verzorgen en nauwlettend de grenzen van hun eigen kunnen niet overschrijden. Beroep doen op beroepsmatige bijstand voor hun kind is allerminst een teken van zwakheid vanwege de ouders maar is vooral een uiting van de betrachting van de ouders om hun kind met autisme alle hulp te geven die voorhanden is.
Ouders zijn de eerste verzorgers die deze noodzakelijke informatie aan hun kind met een autisme spectrum stoornis moeten geven. Dit kan een zeer vermoeiend proces zijn.
Wanneer ouders geen inzicht hebben met welke beperkingen hun kind geconfronteerd wordt begrijpen zij hun kind niet. Zij zullen als ouder niet of slechts met moeite hun eigen gedrag ter discussie stellen. Zij zullen het gedrag van hun kind interpreteren als opzettelijk tegen henzelf gericht in plaats van het gedrag te zien als sociaal beperkt gedrag waar hun kind zonder hun hulp niet veel kan aan verhelpen.
Wanneer ouders de bereidheid hebben om inzicht te verwerven in de sociale beperkingen van hun kind zullen zij hun kind daadkrachtig kunnen helpen om zich een weg in onze maatschappij te banen. Dit is echter geen gemakkelijke taak. Deze ouders zullen zich nooit "vrij" voelen in hun hersenen. Het lijkt alsof mensen met autisme de hersenen van hun verzorgers "binnendringen" omdat deze constant beroep op hen doen. Een fysische en psychische burnout kan dan ook het gevolg zijn.
Als ouder moet men niet alleen bereid zijn de sociale beperktheid van het kind te aanvaarden en er inzicht in te verwerven. Het is cruciaal dat ouders eveneens zichzelf op de eerste plaats verzorgen en nauwlettend de grenzen van hun eigen kunnen niet overschrijden. Beroep doen op beroepsmatige bijstand voor hun kind is allerminst een teken van zwakheid vanwege de ouders maar is vooral een uiting van de betrachting van de ouders om hun kind met autisme alle hulp te geven die voorhanden is.
donderdag 4 oktober 2012
Oogcontact
Zoals alle zintuigelijke ervaringen zal ook oogcontact voor mensen met autisme anders zijn dan bij ons. Oogcontact kan voor hen erg heftig overkomen zoals dat voor zoveel informatie bij hen is.
Oogcontact heeft ook zijn sociale codes. Deze sociale codes kunnen in verschillende culturen erg verscheiden zijn of zelfs het tegengestelde inhouden. Oogcontact in onze westerse cultuur is een vorm van beleefdheid en respect voor de ander terwijl in de culturen van het Midden Oosten dergelijk elkaar in de ogen staren als een onbeschaamdheid wordt ervaren.
Waarom wenden mensen met autisme meestal hun blik af en vermijden zij oogcontact?
Wanneer mensen met een autisme spectrum stoornis hun ogen afwenden kunnen ziij zich beter concentreren op wat er tegen hen gezegd wordt. Zij denken beter na. Hun ogen raken naar binnen gekeerd en verliezen diepte. Zij keren in zichzelf om na te denken over de eisen die het sociale contact aan hen stelt. Zij scannen de opgeslagen informatie in hun hoofd om te zien of zij in hun hoofd een oplossing vinden voor de sociale interactie die aan hen gevraagd worden. Zij "lezen" als het ware in hun hoofd op zoek naar een gepast antwoord of reactie. Men kan dit scannen soms waarnemen door de snelle heen en weer bewegingen van hun ogen wanneer men hen observeert.
Oogcontact heeft ook zijn sociale codes. Deze sociale codes kunnen in verschillende culturen erg verscheiden zijn of zelfs het tegengestelde inhouden. Oogcontact in onze westerse cultuur is een vorm van beleefdheid en respect voor de ander terwijl in de culturen van het Midden Oosten dergelijk elkaar in de ogen staren als een onbeschaamdheid wordt ervaren.
Waarom wenden mensen met autisme meestal hun blik af en vermijden zij oogcontact?
Wanneer mensen met een autisme spectrum stoornis hun ogen afwenden kunnen ziij zich beter concentreren op wat er tegen hen gezegd wordt. Zij denken beter na. Hun ogen raken naar binnen gekeerd en verliezen diepte. Zij keren in zichzelf om na te denken over de eisen die het sociale contact aan hen stelt. Zij scannen de opgeslagen informatie in hun hoofd om te zien of zij in hun hoofd een oplossing vinden voor de sociale interactie die aan hen gevraagd worden. Zij "lezen" als het ware in hun hoofd op zoek naar een gepast antwoord of reactie. Men kan dit scannen soms waarnemen door de snelle heen en weer bewegingen van hun ogen wanneer men hen observeert.
zaterdag 14 april 2012
Ik ben er ook! En jij?
“Ik ben er ook!” is een sportvereniging voor kinderen met een normaal IQ of licht verstandelijke beperking die om welke reden dan ook niet aan kunnen sluiten bij een reguliere sportvereniging. Kinderen met een Autisme Spectrum Stoornis, AD(H)D, Sociaal-emotionele problematiek, motorische achterstand e.d. Ook extreem onzekere kinderen die een veilige omgeving nodig hebben kunnen er terecht. Klik hier om meer te weten…
donderdag 12 april 2012
Broers en Zussen, de Brussen van iemand met autisme
Even stil staan bij wat broers en zussen uit de omgeving van iemand met autisme zeggen. Hier doorklikken. Het stemt tot nadenken, niet?
woensdag 4 april 2012
Autisme. Theo Peeters
Een persoon met autisme heeft het moeilijk om betekenissen te begrijpen achter de waarneming. Als je vraagt ‘Wat is er aan de hand?’ kijkt hij wellicht verbaasd naar zijn hand. Als je hem liefdevol zoent en vraagt hoe dat voelt, antwoordt hij waar¬schijnlijk: ‘Nat.’ Deze letterlijkheid weegt op heel zijn doen en laten: zijn communicatie, zijn sociaal gedrag, zijn begrip, zijn gevoel, zijn spel en zijn vrije tijd, kortom, op al die gebieden die ons leven zinvol maken.
Ook hulpverleners en ouders hebben daardoor problemen. Ze beseffen onvoldoende hoe ingewikkeld het is om ‘normaal’ te zijn. Er is enorm veel verbeelding nodig om mensen te helpen, die lijden aan een gebrek aan verbeelding. Toch kan het, met veel geduld en inlevingsvermogen. Mensen met autisme kunnen geholpen worden als we hun problemen begrijpen. Dit boek geeft praktische tips, mogelijke oplos¬singen, talloze getuigenissen van ouders én personen met autisme.
Zeer waarheidsgetrouwe situaties zijn er in dit boek beschreven. Een "must have" voor de mensen die "Autismevriendelijk" hoog in het vaandel dragen.
Lees meer...
Ook hulpverleners en ouders hebben daardoor problemen. Ze beseffen onvoldoende hoe ingewikkeld het is om ‘normaal’ te zijn. Er is enorm veel verbeelding nodig om mensen te helpen, die lijden aan een gebrek aan verbeelding. Toch kan het, met veel geduld en inlevingsvermogen. Mensen met autisme kunnen geholpen worden als we hun problemen begrijpen. Dit boek geeft praktische tips, mogelijke oplos¬singen, talloze getuigenissen van ouders én personen met autisme.
Zeer waarheidsgetrouwe situaties zijn er in dit boek beschreven. Een "must have" voor de mensen die "Autismevriendelijk" hoog in het vaandel dragen.
Lees meer...
dinsdag 3 april 2012
BoekenTip: Een Patiënt met Autisme. Martine Delfos
Autisme verschilt van alle andere stoornissen of aandoeningen bij de mens.
Het is bovendien de meest lastige stoornis/aandoening om te begrijpen en te begeleiden, want bij autisme is er namelijk sprake van een verzameling van verschillende mentale leeftijden binnen één persoon.
Het is een stoornis van het menselijk zijn. Het raakt de mens in zijn fundament: de sociale interactie.
De patiënt leidt een leven vol onbegrip en misverstanden en moet leven met de wetenschap dat zijn autisme niet te genezen is.
In Een patiënt met autisme kunt u onder andere lezen hoe de (vaak moeilijke) diagnose kan worden gesteld en hoe iemand met autisme kan leren omgaan met zijn aandoening...
Ontwikkeld om huisartsen te informeren over patiënten met een psychische stoornis of klacht. Een stoornis kan de omgang met de patiënt of de behandeling van een andere aandoening bij die patiënt immers enorm beïnvloeden. Psychische stoornissen komen binnen de huisartspraktijk veel voor, maar wat kun je er als huisarts zelf mee? Dit boek geeft de huisarts handvatten om adequate hulp te kunnen verlenen en patiënten de weg te wijzen naar zelfhulpmogelijkheden of gespecialiseerde behandeling.
Lees meer... praktisch ebook dadelijk te downloaden
Het is bovendien de meest lastige stoornis/aandoening om te begrijpen en te begeleiden, want bij autisme is er namelijk sprake van een verzameling van verschillende mentale leeftijden binnen één persoon.
Het is een stoornis van het menselijk zijn. Het raakt de mens in zijn fundament: de sociale interactie.
De patiënt leidt een leven vol onbegrip en misverstanden en moet leven met de wetenschap dat zijn autisme niet te genezen is.
In Een patiënt met autisme kunt u onder andere lezen hoe de (vaak moeilijke) diagnose kan worden gesteld en hoe iemand met autisme kan leren omgaan met zijn aandoening...
Ontwikkeld om huisartsen te informeren over patiënten met een psychische stoornis of klacht. Een stoornis kan de omgang met de patiënt of de behandeling van een andere aandoening bij die patiënt immers enorm beïnvloeden. Psychische stoornissen komen binnen de huisartspraktijk veel voor, maar wat kun je er als huisarts zelf mee? Dit boek geeft de huisarts handvatten om adequate hulp te kunnen verlenen en patiënten de weg te wijzen naar zelfhulpmogelijkheden of gespecialiseerde behandeling.
Lees meer... praktisch ebook dadelijk te downloaden
maandag 2 april 2012
Wereld Autisme Dag : 2 april
Elk jaar op 2 april heeft de wereld speciale aandacht voor Autisme. Deze dag werd officieel uitgeroepen tot Wereld Autisme Dag.
Laat u het weten aan uw netwerk en vriendenkring?
Heeft u het artikel gelezen over onze Campagne "One a Day"?
Heeft u een moment stilgestaan bij het woord "Autismevriendelijk"?
Laat u het weten aan uw netwerk en vriendenkring?
Heeft u het artikel gelezen over onze Campagne "One a Day"?
Heeft u een moment stilgestaan bij het woord "Autismevriendelijk"?
vrijdag 30 maart 2012
Campagne "One a Day"
Op 165 mensen in onze Belgische samenleving heeft 1 persoon autisme.
Wanneer je:
1 email per dag verstuurt naar iemand van jouw contacten of 1 bericht op 1 van jouw sociale media (twitter, facebook, …) sites zet met een verwijzing naar deze site http://kanaalainfo.blogspot.com of onze verwijzingslink in jouw uitgaande email "handtekening" zet ...
Dan is de kans groot dat je met 1 bericht per dag telkens iemand met autisme (of iemand uit zijn omgeving) hebt bereikt. De impact hiervan kan voor iemand die op zoek is naar informatie enorm zijn! Misschien is het befaamde probleemoplossende “kleine hoekje” wel jouw twitter of facebook bericht!
Ben jij ook nog iemand die belangeloos, anoniem een goede daad stelt? Dan is het nu tijd voor actie!
Wanneer je:
1 email per dag verstuurt naar iemand van jouw contacten of 1 bericht op 1 van jouw sociale media (twitter, facebook, …) sites zet met een verwijzing naar deze site http://kanaalainfo.blogspot.com of onze verwijzingslink in jouw uitgaande email "handtekening" zet ...
Dan is de kans groot dat je met 1 bericht per dag telkens iemand met autisme (of iemand uit zijn omgeving) hebt bereikt. De impact hiervan kan voor iemand die op zoek is naar informatie enorm zijn! Misschien is het befaamde probleemoplossende “kleine hoekje” wel jouw twitter of facebook bericht!
Ben jij ook nog iemand die belangeloos, anoniem een goede daad stelt? Dan is het nu tijd voor actie!
zaterdag 24 maart 2012
BoekenTip: Oudergids Autisme. C. Van der Velde
Een onmisbaar boek om wegwijs te raken in de wirwar van gevoelens die je als ouder hebt wanneer de diagnose is gevallen bij je zoon of dochter.
Het boek ondersteunt door duidelijk aan te geven waar de mogelijke problemen zich kunnen voor doen en is een echte survivalgids voor ouders. Centraal thema is het aanleren van sociale vaardigheden.
Ontdek wat de uitspraak "...ik heb autisme, geen automatisme..." voor staat en voel hierbij het opgeluchte gevoel omdat je vaststelt dat je als ouder helemaal niet alleen bent in je zoektocht. Meer weten...
Het boek ondersteunt door duidelijk aan te geven waar de mogelijke problemen zich kunnen voor doen en is een echte survivalgids voor ouders. Centraal thema is het aanleren van sociale vaardigheden.
Ontdek wat de uitspraak "...ik heb autisme, geen automatisme..." voor staat en voel hierbij het opgeluchte gevoel omdat je vaststelt dat je als ouder helemaal niet alleen bent in je zoektocht. Meer weten...
woensdag 14 maart 2012
BoekenTip: Autisme...En Nu? Giel Vaessen
Autisme… En nu? is in eerste instantie bedoeld voor jeugdigen en jongvolwassenen met een autismespectrumstoornis met een normaal of hoger IQ, en hun ouders. Het boek geeft inzichten en alledaagse handvaten met betrekking tot autistische en bijkomende problemen, zoals: een laag zelfbeeld, angst, gedragsproblemen en ADHD-kenmerken… Ieder hoofdstuk is opgesplitst in paragrafen voor ouders en voor jongeren.
De uit onderzoek effectief gebleken aanpak wordt op een levendige en soms humoristische manier, in eenvoudige taal en met vele voorbeelden verduidelijkt. Naast het diepgaand beschrijven van de autistische problematiek wordt het een en ander gerelativeerd, waarbij de auteur veelvuldig parallellen trekt naar zogenaamde “normale” mensen en zaken steeds beschrijft in relatie tot onze chaotische maatschappij.
Met dit boek krijgt men dadelijk een duidelijk beeld van de uitdaging die autisme kan zijn. Na diagnose is dit een goede gids voor de dagelijkse praktische aanpak. Meer weten...
De uit onderzoek effectief gebleken aanpak wordt op een levendige en soms humoristische manier, in eenvoudige taal en met vele voorbeelden verduidelijkt. Naast het diepgaand beschrijven van de autistische problematiek wordt het een en ander gerelativeerd, waarbij de auteur veelvuldig parallellen trekt naar zogenaamde “normale” mensen en zaken steeds beschrijft in relatie tot onze chaotische maatschappij.
Met dit boek krijgt men dadelijk een duidelijk beeld van de uitdaging die autisme kan zijn. Na diagnose is dit een goede gids voor de dagelijkse praktische aanpak. Meer weten...
Abonneren op:
Posts (Atom)